Cahil Periler/Le Fate Ignoranti

"Massimo'ya...
Birlikte geçirdiğimiz yedi yıl için...
Eksikliğini duyduğum ve asla bana ait olmayacak yanın için...
"mümkün değil" dediğin her sefer için...
Ama aynı zamanda "yine geleceğim" dediğin her sefer için...
Sürekli bekliyorum.
Sabrımın adına "aşk" diyebilir miyim?
Senin cahil perin..."

Filmin konusu: Roma'nın seçkin semtlerinden birindeki evlerinde kocası Massimo ile mutlu bir yaşam süren Antonia'nın 15 yıllık evliliği, Massimo'yu bir trafik kazasında kaybetmesiyle beklenmedik bir anda son bulur.

Bu olayla depresyona giren Antonia, bir tesadüf sonucunda, Massimo'nun kendisini aldattığını öğrenir. Bu gizli ilişkinin izini sürerken kendini tümüyle farklı bir dünyada bulan Antonia, burada karşısına çıkan insanlar ve ilişkiler sayesinde kendi korkuları ile yüzleşme imkanı bulacaktır... (biggsinema)

Bu filmi bir iki  kez izledim sanırım. En son orjinal dilinde alt yazılı olarak DVD sini bulunca pek sevindim ne yazık ki orjinal değil ama orjinal kadar iyi görüntüde. Yukarı da konusu anlatıldığı gibi yıllardır evli olan ve sözde mutlu bir çift olan Massimo ve Antonia belki de bunca yılda birbirlerini gerçekten hiç tanımamışlar. Massimonun ölümü ile sarsılan Antonia kocasının ofisten gelen eşyaları arasında bir tablo bulur. Tablonun adı 'Cahil Periler' dir ve arkasında Massimo'ya ithaf edilmiş bir not yazılmıştır. Bu not ile beraber kocasının kendisini aldattığını öğrenen Antonia bu gizemli 'kadının' kim olduğunu bulmaya karar verir.

Bunca yıl bir yalanla yaşamış olmanın hayal kırıklığı ve şaşkınlığı ile kocasının sevgilisinin yaşadığı eve gider. Israrla Bayan Mariani'yi arar. Ne yapacağını bilemeyen ev halkı, ev sahibine seslenir. Bir süre tereddütten sonra adamın sevgilisinin Bayan Mariani değil BAY Mariani olduğunu öğreniriz. Film işte bu noktada başlıyor. Bir kadınla karşılaşmayı ve belki de hesaplaşmayı bekleyen Antonia bu  yeni durum karşında bir kez daha şaşırır.

Antonia ve Miguel başlangıçta birbirlerinden pek hoşlanmasalar da her ikisinin de Massimo ile ilgili cevabını merak ettikleri soruları vardır. Biraz gönülsüz de olsa arkadaş olurlar. Bu konuda Miguele daha avantajlıdır çünkü Antonia'nın kim olduğunu hatta nerede çalıştığını biliyordur. Bir gün nasıl biri olduğunu görmek için çalıştığı hastaneye kan vermeye gittiğini bile itiraf eder.

Bu film bazı kaynaklarda gay filmi ya da gay temalı film olarak geçiyor ama bence bundan çok daha fazlası. Her türlü cinsel eğilimden, farklı etnik kökenlerden gelen insanların birlikte uyum içinde yaşadığını gösteriyor.  Görsel olarak çok renkli.  Ailesi olmayan ama birbirlerine aile olmuş insanların aynı masa etrafında toplanması, hep birlikte yenen yemekler hepsi çok güzel. Aile dediğimiz kavramın sadece kan bağın olduğu kişilerden ibaret olmadığı mesajını gözümüze sokmadan ince bir şekilde veriyor.

Sevginin iki insan arasında yaşanan en anlamlı duygu olduğu ve bu kişinin kadın ya da erkek olmasının aslında çok da farketmediğini görüyoruz. Antonia bir Aids  doktoru. Lisede ki aşkı Massimo ile evlenmiş. Pek maceracı bir kadın değil. Massimo ise daha tutkulu biri belli ki ama bu yanını Antonia ile hiç paylaşmamış. Benim filmde merak ettiğim nokta. Massimo her ikisini de sevdi mi?

Antonia annesine kocasının bir ilişkisi olduğunu söylediğinde 'bir ilişkisi değil bambaşka bir hayatı, başka bir ailesi varmış' diye açıklar. Annesi kendine acıyan Antonia'ya bir de olaya 'sevgilinin' gözünden bakmasını söyler. Evli bir adamla birlikte olmanın ne zor ve ne kadar acı veren bir durum olduğunu kendi tecrübesinden örnek vererek anlatır. Böylece bir sır daha açığa çıkmış olur Antonia'nın hayatında.

Antonia kısa süre içinde bu grubun bir parçası olur. Kocası hakkında neredeyse her gün yeni bir şey öğrenir. Mesela yemek yaptığı ve bundan keyif aldığı gibi. Ya da haftasonları maça gidiyorum deyip Miguele ile buluşması gibi.

Miguele'nin arkadaşları arasında kadın olmak için köyünü terketmiş ama ailesini çok özleyen bir travesti, eşcinsel bir çift, çıktığı bütün adamlar tarfından sömürülüp terkedilen hayat dolu bir kadın, Türk bir göçmen, ve hasta olan başka bir eşcinsel vardır.

HIV virüsü taşıyan ve sevgilisinin onu terkettiğine inandığı için kendini bırakan Ernesto Antonia'ya hastalığın nerede ne zaman bulaştığını günü -saatine anlatır. HIV virüsünü sevgilisinden kapmıştır. Üstelik bilerek. Bu tavrının sebebini: 'Onu o kadar seviyordum ki onunla ilgili herşeyi istedim. Hastalığını bile' diye açıklar.

Stefano Accorsi'nin gülüşü ömre bedel. Konuyla alakasız olarak belirtmek isterim ki. Dünyanın en güzel kadınlarında bir olan Fransız model-oyuncu Leticia Casta ile beraber ve ikinci çocuklarını bekliyorlar.

Neyse konumuza dönelim. Miguelenin Antonia'ya kapıyı açıp gülümsediği sahneyi kaç kere başa alıp seyrettim hatırlamıyorum. Bir gün Miguele Massimo ile nasıl tanıştıklarını anlatır. Her ikiside az bulunan bir kitabı 'Nazım Hikmet'in Bütün Eserlerini' arıyorlardır.  Massimo kitabı Migueleden almak içn iki katı para önerir ve bu Migueleyi çok etkiler. Konuşma sırasında öğreniriz ki. Kitap Antonia içindir. Kocası Nazım Hikmetin kim olduğunu bile bilmiyordur.

Ferzan Özpetek filmlerinde Türk motiflerinden, müziklerinden yararlanıyor.  Tarzı biraz İspanyol yönetmen Pedro Almadovar'ı hatırlatsa da elbette ki Ferzan Özpetek'in  kendi özgün tarzı ve yalın bir anlatımı var.


Eğer yere düşen bir bardak kırılırsa bu sevdiğinin uzaklara gittiğini anlamına gelirmiş. Bu esnada herkesin beğendiği Türk arkadaşları - Serra'nın kardeşi- Emir gelir.  Bu karakteri Koray Candemir yerine Mehmet Günsür oynasaymış tadından yenmez olurmuş bence. Tam tersi bir durum olduğundan bardak kırılmasına anlam veremeyen Ernesto arkadaşlarının ondan çok önemli bir gerçeği gizlediğinden habersizdir.


Miguele ve Antonia gün geçtikçe daha yakınlaşırlar. Bir gün her ikisinin de hassas olduğu bir anda öpüşürler. İşin garip yanı ikiside öpüşürken Massimo'yu hayal eder. Benim anladığım birbirlerinde Massimo'yu buldular. Miguele açısından Massimoda gördüğü herşey Antonia'nın bir yansımasıymış diye düşünüyorum. Nazım Hikmeti seven o, Massimoyu Miguele'nin sevdiği adam haline getiren yine o.

Aşk kavramı kadın-erkek değil de -iki insan- arasında ki bir duygu olarak ele alınıyor. Miguele bence Antonia'ya aşık oluyor. Kendisi bunu kabul edemese de hatta anlamasada. Serra 'Acaba sen Antonia'ya aşık olmuş olabilir misin?' diye soruyor. Arkadaşları ne alakası var o lezbiyen değil ki diyorlar. Serra'nın cevabı: 'Şeyinle değil kalbinle düşün'. Bu da yine demin değindiğim konuya işaret ediyor. Miguele daha önce erkeklere aşık olmuş olabilir -ki daha önce hayatında bir kadın olup olmadığını bilmiyoruz- ama bu Antonia'ya aşık olmasına engel değil.


Ben yazdıkça filmle ilgili Spoiler vermektan korkuyorum o yüzden burada kesiyorum. Ferzan Özptek'in en iyi filmlerinden biri mutlaka ve mutlaka izleyin.

İngilizce alt yazılı izlemek için tıklayın. Yok illa Türkçe isterim diyorsanız mail atın bana ;)